مدل ذهنی مناسب برای کوچینگ

کوچینگ هم مانند هر حرفه، مدل ذهنی  مختص خودش را دارد. 

مدل ذهنی کوچینگ طرز تفکری را تدوین و حفظ میکند که باز، کنجکاوانه، انعطافپذیر و مراجع-محور است. این مدل ذهنی به این مورد اشاره دارد که تمرکز و توجه همواره بر روی مراجعه کننده بوده و  مراجع در اولویت قرار دارد، کوچ از ذهنیت و قضاوت درونی خود دور بوده و مراجع محور در جلسه حضور دارد و اگر تفاوتی میان فرهنگ و بستر خود و مراجع مشاهده نمود با انعطافپذیری کافی و کامل مراجع را درک می‌کند. ذهنیت باز و کنجکاو همواره کوچ را در مسیر یادگیری قرار داده و  این کنجکاوی در جهت و مسیر آن چیزی است که خواسته اصلی مراجع را پوشش می‌دهد.پس بنابراین لازم است در کل جلسات کوچینگ، مدل ذهنی کوچینگی در چارچوب جلسه ساری و جاری باشد.

طبق اصول ICF  یک کوچ مطابق با طرز تفکر کوچینگ (Coaching Mindset) عمل میکند:

-کوچ باور دارد که مراجعین، مسئول انتخاب‌های خودشان هستند.

– به عنوان کوچ همواره مشغول یادگیری و توسعه است.

– کوچ همواره ساختار عملکرد و شناخت از خود را، جهت ارتقا سطح کوچینگ، توسعه میدهد.

– از تأثیر موقعیت و فرهنگ مراجع بر خود و دیگران آگاه و نسبت به آنها انعطافپذیراست.

– از آگاهی خود و شهود شخص به نفع مراجعین استفاده میکند.

– آگاهی و توانایی تطبیق احساسات با موقعیت در جهت اثرگذاری برای مراجع را دارا میباشد.

– ازنظر ذهنی و احساسی برای جلسات آماده میشود.

– در مواقع لزوم از منابع بیرونی کمک میخواهد.

صحبت از مدل ذهنی شد، کارول دوک در کتاب “طرز فکر – mindset”  طرز فکر رو به دو بخش تقسیم می‌کنه :

• طرز فکر ثابت (Fixed Mindset)
• طرز فکر رشد (Growth Mindset)

کتاب طرز فکر کارول دوک هم برای مطالعه خودتان ( به عنوان کوچ ) پیشنهاد میگردد و هم می‌توانید آن را برای مراجعان خود معرفی نمایید. به ویژه برای مراجعانی که دغدغه رشد و یا مراجعانی که از همه چیز شاکی بوده و به زمین و زمان معترض اند.این کتاب برای ساخت و بازیابی یک ذهنیت مناسب رشد پیشنهاد خوبی است.